6 minuten05/01/2023
Door Sandra Gottschall (ConPlusUltra)
Ondernemingsverantwoordelijkheid ondergaat momenteel een uitdagend transformatieproces. Dit wordt onder andere gevoed door de EU-taxonomie - onderdeel van de Europese Green Deal, de komende herzieningen van de duurzaamheidsrapportage (uiteengezet in de EU CSRD) en de wetgeving inzake due diligence met betrekking tot toeleveringsketens. Eén ding is zeker: voor bedrijven is een sleutelrol weggelegd bij het bevorderen van de duurzame transitie in de samenleving als geheel. Zij moeten steeds transparanter worden voor hun stakeholders door zichzelf en hun toeleveringsketens te toetsen aan de ESG-criteria. Sommige van de relevante methoden, normen en criteria voor dergelijke rapportage zijn nog in ontwikkeling, terwijl verdere uitdagingen zoals de oorlog in Oekraïne, knelpunten in de voorziening en torenhoge energieprijzen de bedrijven dwingen tot ad hoc strategische herschikkingen.
Toch is er, ondanks de uiteenlopende uitdagingen op het gebied van ondernemingsverantwoordelijkheid, één thema dat deze verschillende kwesties met elkaar verbindt: de klimaatcrisis. Wat de beoordeling van het grootste risico - en de grootste verantwoordelijkheid - van onze tijd betreft, hebben de methoden om de uitstoot van broeikasgassen te beoordelen en te optimaliseren de laatste jaren zoveel vooruitgang geboekt dat wij nu beschikken over gedetailleerde en valide berekeningsmethoden en internationaal toepasbare databanken. Dit betekent dat er in dit grootschalige transformatieproces één stabiele parameter is waarop de bedrijven kunnen bouwen: hun CO2-voetafdruk.